The end....
Blijf op de hoogte en volg Liza
27 Juli 2012 | Turkije, Istanbul
Omdat we hier op het vliegveld toch nog wel een hele tijd moeten wachten schrijven we nu maar ons verhaaltje… Althans, dit verhaaltje is ‘thuis’ gepost, maar op het moment van schrijven waren we nog in Istanbul.
Om jullie weer een ellenlang verhaal te besparen zullen we voornamelijk de hoogtepunten van ons verblijf in deze mooie en relaxte stad weergeven. Dit is overigens met uitzondering van dag 2, want dat verhaaltje heeft Joris geschreven.. uitgebreid ;)
Dag 1 in Istanbul (24 juli):
Zoals gezegd hebben we het deze dag rustig aan gedaan, want we waren nogal moe van het vele reizen en niet slapen. Hebben veelal in het hostel op bed gelegen, een beetje op de laptop gezeten, muziek geluisterd, boekje gelezen en geluierd. Hebben ook nog een bizar verhaal gehoord van twee Amerikaanse jongens. Echt mam, als wij dat mee zouden maken zou je helemaal flippen! (In het heel kort, maar om toch niet te veel te verklappen, een paar steekwoorden: 1e dag, dronken, gevangenis, afrikanen niet perse in die volgorde).
’s Avonds samen nog een stukje gaan lopen en op het plein van Sultanahmet gezeten. Zoals de meesten misschien wel weten is het op dit moment Ramadan. Op het plein werd het dan naarmate de zon verder zakte ook steeds drukker en gingen vele mensen op kleedjes zitten met allerlei etenswaren om zich heen. Toen de zon onder was werden de twee moskees op het plein verlicht en bij de blauwe moskee kwamen met lampjes enkele woorden te staan (wat weet ik niet, want ik kan geen Turks). Vervolgens begon iedereen te eten, prachtig gezicht was dat. Ook een aantal hele mooie foto’s gemaakt die avond!
Dag 2 in Istanbul:
Hamdi time! Zoals afgesproken zou Hamdi, een uitwisselingsstudent die een jaar lang bij Joris in zijn klas heeft gezeten en in Nederland heeft gewoon, ons vandaag in Istanbul rondleiden. Na een uurtje op het hostel te hebben gewacht tot Hamdi zou arriveren, kwam hij daar dan eindelijk. Eerste indruk: koekje! Na een rare blik van Liza gekregen te hebben liep ik naar buiten om mijn vriend te begroeten. HEE HAMDI! Waren de woorden uit mijn mond, een korte maar vriendelijke knuffel volgde zoals dat op zijn Turks gaat. Liza gaf geen knuffel, maar begroette Hamdi vriendelijk. Hamdi’s plannen waren simpel: Ik breng jullie wel waar jullie heen willen, op zijn Nederlands gezegd aangezien dat zijn goedste vak was in 4VWO. De grote bazaar was de eerste stop, onderweg even kennis gemaakt voor Liza en even bijgepraat voor mij. De grote bazaar was een klein stukje lopen en door het warme weer ging het water erdoor als zoete koekjes. De bazaar maakte zijn naam waar. Echt een groot gebouw, oud en hoog ook. Groot, oud en hoog hoor ik jullie al denken??? Dat betekend voor Liza dus FOTO TIME! Dus dat volgde dan ook. Een beetje rondkijkend naar mooie souvenirtjes liepen we door de bazaar heen. Links, rechts, rechtdoor en terug; alle kanten hebben we opgelopen. Op een gegeven moment kwamen we weer buiten. ‘Waar willen jullie naartoe?’ vroeg Hamdi. “Laat ons maar gewoon een beetje de stad zien Hamdi, dan is het wel goed” zei Liza. Dat is dan ook precies wat we hebben gedaan. Wat we alleen het liefste wilden doen was de Bosphorus, de rivier van Istanbul, bekijken van dichtbij. Een lange weg volgde, met veel mooie winkeltjes en vaak de weg vragen als gevolg. Uiteindelijk aangekomen bij de rivier spotten we een hotel/restaurant: Restorant Hamdi. Dit moet in het verhaaltje want zo heette onze gids dus ook. Koekje. Een tijdje uitleg gekregen van Hamdi over de historie van Istanbul. Al snel trokken we weer verder met een lege maag. We besloten dan ook al snel ergens iets te gaan eten. Liza aan de kipkebab, Hamdi en ik aan de vleeskebab. Authentieke Turkse gerechten waren het wel, met een heerlijke smaak! Het enige minpuntje kwam toen ik een hele peper in mijn mond deed die ik aan had gezien voor een augurk. AY KARAMBA! Dat was heet! Koekje. Na het gerecht hebben wij betaald en trokken we weer verder de stad in, van de rivier af.
Ergens moeten we de souvenirtjes kopen, waar?
Uiteindelijk kwamen we uit bij het plein vlakbij ons hostel. Het plein van de Hagia Sophia en de Blauwe moskee. Een paleis lag ook nog nabij; een paleis dat voor ons nog onbekend terrein was. Hier gingen we dan natuurlijk ook op af, betalen om echt in het paleis te komen was alleen nodig. Wel een mooie patio binnen, perfect chillplekje vind ik. Hierop volgde nog een half uur een lesje ‘geschiedenis van Istanbul’. Natuurlijk waren we het rondlopen intussen wel een beetje zat en ik had toch wel zin om even te gaan chillen. Het voorstel voor de waterpijp werd goed ontvangen en dat was dan ook precies wat we gingen doen. Misschien was het nog wel illegaal voor mij daar, maar niemand gaf er echt wat om. De tijd vloog voorbij als een JSF met een koekje, 14:30 veranderde al snel in 17:00. Rond 17:00 kwamen er nog twee vrienden van Hamdi bij, een ongemakkelijke en een relaxte. Nog een beetje gepraat en om half 7 moest Hamdi weg. Onze wegen splitsten zich bij het eerstvolgende tram station. De groeten doen aan iedereen in Nederland, persoonlijk. Dat was mijn taak die door Hamdi was opgelegd. Verder nog een kleine ongemakkelijke situatie. Dus… tot de volgende keer?? Of heb een fijn leven?? Wat gepast was is waarschijnlijk de eerste, het gevoel dat we Hamdi nog vaker zullen zien is toch wel gegroeid na het dagje met hem. Koekje. In de avond hebben we niet heel veel meer gedaan dan gechilled in het hostel. Nu komt liza weer.
Dag 3 in Istanbul:
Vandaag hebben we toch wel wat meer gedaan dan wat rondgewandeld in Istanbul. Bij het bekijken van bezienswaardigheden hebben we toch wel regelmatig gebruik gemaakt van het OV om van het een naar het ander te reizen, omdat het veel te heet was om de hele dag te lopen. Dingen die we hebben bekeken zijn onder andere de galatatoren, Taksimplein en de beroemde winkelstraat, het paleis en het prachtige uitzicht op de Bosphorus en ook nog het Aziatische deel van Istanbul. Op een gegeven moment werd het echter zo heet dat we hebben besloten om maar weer te gaan chillen (lees ‘aan de waterpijp voor 3.5 uur). Enkele simits (heerlijk!), koppen thee en diepzinnige gesprekken later naar het hostel gegaan omdat het café (of wat het ook was) ging sluiten. ’s Avonds nog van het hostel naar het water gelopen met ook dit keer een prachtig uitzicht! Al met al was het een heerlijke dag.
Dag 4 in Istanbul:
Terug naar huis! Verder niet heel veel gedaan vandaag. Het grootste deel van de dag bestond uit wachten; wachten op het ontbijt, wachten op de bus, wachten op het vliegveld en wachten op het vliegtuig. Als het goed is zijn we tegen de tijd dat we dit verhaaltje posten weer veilig thuis aangekomen na een vlucht van ongeveer 3.5 uur.
Zo… dat was het weer voor ons. De vakantie is ten einde gekomen. Conclusie: veel ervaringen opgedaan, het was erg gezellig, maar na 2.5 week met alleen je broertje/zus op vakantie heb je het ook wel weer gezien! Wie weet tot volgend jaar met een nieuwe trip?!?
EINDE!
Om jullie weer een ellenlang verhaal te besparen zullen we voornamelijk de hoogtepunten van ons verblijf in deze mooie en relaxte stad weergeven. Dit is overigens met uitzondering van dag 2, want dat verhaaltje heeft Joris geschreven.. uitgebreid ;)
Dag 1 in Istanbul (24 juli):
Zoals gezegd hebben we het deze dag rustig aan gedaan, want we waren nogal moe van het vele reizen en niet slapen. Hebben veelal in het hostel op bed gelegen, een beetje op de laptop gezeten, muziek geluisterd, boekje gelezen en geluierd. Hebben ook nog een bizar verhaal gehoord van twee Amerikaanse jongens. Echt mam, als wij dat mee zouden maken zou je helemaal flippen! (In het heel kort, maar om toch niet te veel te verklappen, een paar steekwoorden: 1e dag, dronken, gevangenis, afrikanen niet perse in die volgorde).
’s Avonds samen nog een stukje gaan lopen en op het plein van Sultanahmet gezeten. Zoals de meesten misschien wel weten is het op dit moment Ramadan. Op het plein werd het dan naarmate de zon verder zakte ook steeds drukker en gingen vele mensen op kleedjes zitten met allerlei etenswaren om zich heen. Toen de zon onder was werden de twee moskees op het plein verlicht en bij de blauwe moskee kwamen met lampjes enkele woorden te staan (wat weet ik niet, want ik kan geen Turks). Vervolgens begon iedereen te eten, prachtig gezicht was dat. Ook een aantal hele mooie foto’s gemaakt die avond!
Dag 2 in Istanbul:
Hamdi time! Zoals afgesproken zou Hamdi, een uitwisselingsstudent die een jaar lang bij Joris in zijn klas heeft gezeten en in Nederland heeft gewoon, ons vandaag in Istanbul rondleiden. Na een uurtje op het hostel te hebben gewacht tot Hamdi zou arriveren, kwam hij daar dan eindelijk. Eerste indruk: koekje! Na een rare blik van Liza gekregen te hebben liep ik naar buiten om mijn vriend te begroeten. HEE HAMDI! Waren de woorden uit mijn mond, een korte maar vriendelijke knuffel volgde zoals dat op zijn Turks gaat. Liza gaf geen knuffel, maar begroette Hamdi vriendelijk. Hamdi’s plannen waren simpel: Ik breng jullie wel waar jullie heen willen, op zijn Nederlands gezegd aangezien dat zijn goedste vak was in 4VWO. De grote bazaar was de eerste stop, onderweg even kennis gemaakt voor Liza en even bijgepraat voor mij. De grote bazaar was een klein stukje lopen en door het warme weer ging het water erdoor als zoete koekjes. De bazaar maakte zijn naam waar. Echt een groot gebouw, oud en hoog ook. Groot, oud en hoog hoor ik jullie al denken??? Dat betekend voor Liza dus FOTO TIME! Dus dat volgde dan ook. Een beetje rondkijkend naar mooie souvenirtjes liepen we door de bazaar heen. Links, rechts, rechtdoor en terug; alle kanten hebben we opgelopen. Op een gegeven moment kwamen we weer buiten. ‘Waar willen jullie naartoe?’ vroeg Hamdi. “Laat ons maar gewoon een beetje de stad zien Hamdi, dan is het wel goed” zei Liza. Dat is dan ook precies wat we hebben gedaan. Wat we alleen het liefste wilden doen was de Bosphorus, de rivier van Istanbul, bekijken van dichtbij. Een lange weg volgde, met veel mooie winkeltjes en vaak de weg vragen als gevolg. Uiteindelijk aangekomen bij de rivier spotten we een hotel/restaurant: Restorant Hamdi. Dit moet in het verhaaltje want zo heette onze gids dus ook. Koekje. Een tijdje uitleg gekregen van Hamdi over de historie van Istanbul. Al snel trokken we weer verder met een lege maag. We besloten dan ook al snel ergens iets te gaan eten. Liza aan de kipkebab, Hamdi en ik aan de vleeskebab. Authentieke Turkse gerechten waren het wel, met een heerlijke smaak! Het enige minpuntje kwam toen ik een hele peper in mijn mond deed die ik aan had gezien voor een augurk. AY KARAMBA! Dat was heet! Koekje. Na het gerecht hebben wij betaald en trokken we weer verder de stad in, van de rivier af.
Ergens moeten we de souvenirtjes kopen, waar?
Uiteindelijk kwamen we uit bij het plein vlakbij ons hostel. Het plein van de Hagia Sophia en de Blauwe moskee. Een paleis lag ook nog nabij; een paleis dat voor ons nog onbekend terrein was. Hier gingen we dan natuurlijk ook op af, betalen om echt in het paleis te komen was alleen nodig. Wel een mooie patio binnen, perfect chillplekje vind ik. Hierop volgde nog een half uur een lesje ‘geschiedenis van Istanbul’. Natuurlijk waren we het rondlopen intussen wel een beetje zat en ik had toch wel zin om even te gaan chillen. Het voorstel voor de waterpijp werd goed ontvangen en dat was dan ook precies wat we gingen doen. Misschien was het nog wel illegaal voor mij daar, maar niemand gaf er echt wat om. De tijd vloog voorbij als een JSF met een koekje, 14:30 veranderde al snel in 17:00. Rond 17:00 kwamen er nog twee vrienden van Hamdi bij, een ongemakkelijke en een relaxte. Nog een beetje gepraat en om half 7 moest Hamdi weg. Onze wegen splitsten zich bij het eerstvolgende tram station. De groeten doen aan iedereen in Nederland, persoonlijk. Dat was mijn taak die door Hamdi was opgelegd. Verder nog een kleine ongemakkelijke situatie. Dus… tot de volgende keer?? Of heb een fijn leven?? Wat gepast was is waarschijnlijk de eerste, het gevoel dat we Hamdi nog vaker zullen zien is toch wel gegroeid na het dagje met hem. Koekje. In de avond hebben we niet heel veel meer gedaan dan gechilled in het hostel. Nu komt liza weer.
Dag 3 in Istanbul:
Vandaag hebben we toch wel wat meer gedaan dan wat rondgewandeld in Istanbul. Bij het bekijken van bezienswaardigheden hebben we toch wel regelmatig gebruik gemaakt van het OV om van het een naar het ander te reizen, omdat het veel te heet was om de hele dag te lopen. Dingen die we hebben bekeken zijn onder andere de galatatoren, Taksimplein en de beroemde winkelstraat, het paleis en het prachtige uitzicht op de Bosphorus en ook nog het Aziatische deel van Istanbul. Op een gegeven moment werd het echter zo heet dat we hebben besloten om maar weer te gaan chillen (lees ‘aan de waterpijp voor 3.5 uur). Enkele simits (heerlijk!), koppen thee en diepzinnige gesprekken later naar het hostel gegaan omdat het café (of wat het ook was) ging sluiten. ’s Avonds nog van het hostel naar het water gelopen met ook dit keer een prachtig uitzicht! Al met al was het een heerlijke dag.
Dag 4 in Istanbul:
Terug naar huis! Verder niet heel veel gedaan vandaag. Het grootste deel van de dag bestond uit wachten; wachten op het ontbijt, wachten op de bus, wachten op het vliegveld en wachten op het vliegtuig. Als het goed is zijn we tegen de tijd dat we dit verhaaltje posten weer veilig thuis aangekomen na een vlucht van ongeveer 3.5 uur.
Zo… dat was het weer voor ons. De vakantie is ten einde gekomen. Conclusie: veel ervaringen opgedaan, het was erg gezellig, maar na 2.5 week met alleen je broertje/zus op vakantie heb je het ook wel weer gezien! Wie weet tot volgend jaar met een nieuwe trip?!?
EINDE!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
