Alweer thuis, jammer maar toch ook wel leuk
Door: Liza van der Veeken
Blijf op de hoogte en volg Liza
19 Augustus 2009 | Nederland, Amsterdam
Zozo, daar ben ik dan voor de laatste keer alweer. Ben gisteren rond het middaguur thuis aangekomen. Het hele verhaal staat hieronder beschreven. Eerst nog even een klein stukje van zaterdag en de rest van de afgelopen dagen!
Zaterdag heb ik eigenlijk niet zo veel meer gedaan na het verslag op de site gezet te hebben. Heb slechts nog even een boek gelezen op de compound en ’s avonds heeft Yao soort spaghetti carbonara gemaakt. Vrijwel meteen daarna naar ben ik naar bed gegaan.
Zondagmorgen was ik vroeg wakker, want moest vaak naar het toilet (te veel gedronken). Weer even in mijn boek gelezen en om kwart over negen in de douche. Iets daarna kwamen Nicolette en de zus aan. Om kwart over 10 was Yao terug en hebben we met zijn allen ontbeten. Even mijn koffers helemaal ingepakt en vervolgens gepuzzelt om alle koffers in de auto te krijgen. Daarna met mama op msn. Rond 2 uur ben ik samen met Yaa geld gaan wisselen bij de achterbuurman. Daar zat een vrouw een kip kaal te plukken en schoon te maken met het bloed van de kip. Was wel smerig om te zien, want het hoofd van de kip liep nog lekker te bungelen. Daarnaast had ik ook mooi uitzicht op de bloedrode doorgesneden nek...
Eenmaal terug op de compound een hele tijd op bed gelegen en een boek gelezen. ’s Avonds zijn we allemaal naar Sir Max geweest. Anouk en Maud en de jongens kwamen vanaf Kokobeng, want die waren de jongens moesten daar voetballen met de Ghanezen, tegen een ander dorp, en de meiden gingen kijken. De jongens hadden wel echt hele grappige pakken aan, waarmee ze ’s avonds dus ook naar de Maseratti gingen. Dit was natuurlijk ook wel leuk, maar ben toch om 2 uur terug naar huis (de compound) gegaan, want was wel misselijk. Ben dus in mijn eentje met de taxi gegaan, maar is echt niet eng! Eenmaal aangekomen op de compound bleek dat de poort dicht was. Dus ik die taxichauffer gevraagd of die wilde helpen, en hij is dus helemaal over de poort gaan hangen (die is ongeveer net zo hoog als ik) om deze open te maken! Daarna dus lekker in mijn bedje gekropen.
Maandag om half 7 wakker en even lekker gedoucht. De rest was nog wakker aan het worden, dus heb even de tafel gedekt. Daarna met zijn allen aan het ontbijt en vervolgens even de laatste spulletjes ingepakt. Natuurlijk even afscheid genomen van de meiden en vervolgens samen met Kim, Nicolette en haar zus naar het STC station gegaan, waar wij de STC (bus) naar Accra zouden nemen. We hadden alleen onze handbagage bij, want Yao had de vorige dag al onze spullen al meegenomen en deze zouden we dan op het vliegveld bij hem uit de auto halen. De STC kwam een half uur te laat dus om 10 uur vertrokken i.p.v. half 10. De STC was wel echt een superluxe bus, wat ik totaal niet had verwacht. De tijd naar Accra duurde 5.5 uur en ging heel snel voorbij. Het is alles bij elkaar maar iets meer dan 200 km, maar doordat de wegen zo slecht zijn en het veel gebergte is duurde de rit zo lang. Eenmaal aangekomen op het STC station in Accra hebben we een taxi gepakt naar Accra Mall, een hele grote shopping mall, waar je je waant in Europa. Het is daar namelijk echt superluxe, misschien nog wel luxer dan in een Nederlands warenhuis.
In Accra Mall zat Yao al op ons te wachten en hebben daar gezellig samen een drankje gedronken. Daarna vertrok Yao alvast naar het vliegveld en hebben wij (Kim, Nicolette, Marieke en ik) pizza gegeten. Daarna ook naar vliegveld gegaan met een taxi, maar toen we over een stuk dat in een paar minuten kan al een half uur over hadden gedaan besloten we te gaan lopen. Wij dus midden in de file uitgestapt en gaan lopen. Toen we op een plek aankwamen waar het verkeer weer reed bood een man ons aan om ons af te zetten op het vliegveld, dus wij bij een vreemde in de auto die ons mooi heeft afgezet. Al met al waren we om 10 over 7 op het vliegveld, eigenlijk te laat maarja. Toen koffers uit de auto van Yao gehaald, Frank was al op het vliegveld en had sleutel van de auto van Yao. Yao zelf stond binnen in de aankomsthal, want Marlieke (zijn vrouw), Sahara (zijn dochtertje van 8 maanden) en zijn moeder kwamen aan vanaf Nederland. Daarna Marlieke en Sahara nog even gezien meteen weer afscheid genomen om vervolgens naar vertrekhal van het vliegveld te gaan.
Daar aangekomen meteen naar de incheckbalie gelopen en ingecheckt. Eigenlijk hadden we afgesproken om op elkaar te wachten, maar er werd omgeroepen of de passagiers van de vlucht naar Frankfurt naar de gate wilden komen, dus heb helaas geen afscheid kunnen nemen van de meiden en Frank en ben meteen naar de douane gegaan. Daar stond best nog een lange rij, maar uiteindelijk zat ik 20 min voor boarden bij de gate (zijn er overigens maar 2, dus er zaten ook mensen van 3 andere vluchten bij de gate.. lekker druk!). Rond half 11 was ik al aan boord, want het vliegtuig zou om 11 uur moeten vertrekken, maar dat werd 10 voor 12 (tien voor 2 NL’se tijd). In het vliegtuig bijna niet geslapen, had ook nog eens een Big Mamma naast me zitten. Uiteindelijk om 8 uur geland in Frankfurt, dus een halfuur te laat, en daarna snel door naar het volgende vliegtuig. Moest wel nog door douane en had daar, heel slim, mijn paspoort vergeten. Gelukkig snel aan gedacht en was dan ook meteen teruggelopen. Het vliegtuig naar Amsterdam zou op tijd moeten vertrekken, maar vertrok ook weer 20 min te laat. Helaas, het was niet anders! Relax relax (volgens mij wel het motto van elke Ghanees!).
Om half 11 dan eindelijk geland in Amsterdam en even bij bagageband staan wachten op de spullen. Mama belde me of ik al door de douane was en vertelde dus dat ik op mijn bagage stond te wachten. Wat bleek, ze stond daar dus achter het glas! Dus elkaar gesproken via telefoon en gezien door het glas met natuurlijk de nodige traantjes… Toen toch maar weer even bij de bagageband gaan staan, waar mijn bagage al vrij snel over heen ging en ik dus ook heel snel door kon naar de aankomsthal. Loop ik daar heen, zie ik een keer naast mama ook papa, Teun, Joris en oma staan! Opnieuw weer wat traantjes gelaten, maarja dat hoort erbij. Ze hadden ook nog een spandoek gemaakt, maarja dat had ik natuurlijk weer niet gezien en kwam ik pas achter toen we al het vliegveld uit waren, haha! Daarna met mama en Joris naar huis gegaan, de rest met andere auto. Toen we weer aankwamen in Maren-Kessel stond Ilona (overbuurmeisje en vriendin) samen met Irma, haar moeder, buiten dus wilde even wat gaan kletsen, maar mama wilde dat ik mee naar binnen ging. Ik was me natuurlijk van geen kwaad bewut, dus vond het al raar, maar toch mee naar binnen gegaan. Hing er een slinger boven de kachel, met de tekst “Welkom thuis Liza”. Dit vond ik al heel leuk, maar vervolgens zie ik Emma (nichtje) van de trap afkomen en daarna kwam de rest natuurlijk ook (tante monique en gezin & tante yvonne en gezin). Ik natuurlijk huilen en kreeg allemaal leuke tekeningen van mijn neefjes en nichtjes. Toen nog een hele tijd zitten kletsen en lekker wat appeltaart gegeten. Moest wel heel erg wennen dat ik weer thuis was, want natuurlijk is het hier allemaal wel heel erg anders dan Ghana. Verder ben ik ’s avonds nog even naar oma geweest en om half 9 was ik zo moe (ja was inmiddels al sinds maandagochtend half 7 in de weer en tussendoor maar 3 uurtjes geslapen…) dat ik lekker ben gaan slapen.
Nou nu zijn jullie weer allemaal helemaal op de hoogte en dit was dan ook meteen mijn laatste verhaaltje. Ik heb nog wat nieuwe foto’s gezet op mijn site: http://picasaweb.google.com/xxxliza1 Helaas is mijn fototoestel wel een beetje kapot en zijn dus sommige fotos niet echt goed, er zitten dan strepen door de foto of ze zijn lichtelijk roze. Natuurlijk wel heel jammer, maar ga het voor mezelf nog wel proberen te veranderen.
Alweer de laatsje –xxx-jes,
dit keer vanuit Maren-Kessel!
Liza
Zaterdag heb ik eigenlijk niet zo veel meer gedaan na het verslag op de site gezet te hebben. Heb slechts nog even een boek gelezen op de compound en ’s avonds heeft Yao soort spaghetti carbonara gemaakt. Vrijwel meteen daarna naar ben ik naar bed gegaan.
Zondagmorgen was ik vroeg wakker, want moest vaak naar het toilet (te veel gedronken). Weer even in mijn boek gelezen en om kwart over negen in de douche. Iets daarna kwamen Nicolette en de zus aan. Om kwart over 10 was Yao terug en hebben we met zijn allen ontbeten. Even mijn koffers helemaal ingepakt en vervolgens gepuzzelt om alle koffers in de auto te krijgen. Daarna met mama op msn. Rond 2 uur ben ik samen met Yaa geld gaan wisselen bij de achterbuurman. Daar zat een vrouw een kip kaal te plukken en schoon te maken met het bloed van de kip. Was wel smerig om te zien, want het hoofd van de kip liep nog lekker te bungelen. Daarnaast had ik ook mooi uitzicht op de bloedrode doorgesneden nek...
Eenmaal terug op de compound een hele tijd op bed gelegen en een boek gelezen. ’s Avonds zijn we allemaal naar Sir Max geweest. Anouk en Maud en de jongens kwamen vanaf Kokobeng, want die waren de jongens moesten daar voetballen met de Ghanezen, tegen een ander dorp, en de meiden gingen kijken. De jongens hadden wel echt hele grappige pakken aan, waarmee ze ’s avonds dus ook naar de Maseratti gingen. Dit was natuurlijk ook wel leuk, maar ben toch om 2 uur terug naar huis (de compound) gegaan, want was wel misselijk. Ben dus in mijn eentje met de taxi gegaan, maar is echt niet eng! Eenmaal aangekomen op de compound bleek dat de poort dicht was. Dus ik die taxichauffer gevraagd of die wilde helpen, en hij is dus helemaal over de poort gaan hangen (die is ongeveer net zo hoog als ik) om deze open te maken! Daarna dus lekker in mijn bedje gekropen.
Maandag om half 7 wakker en even lekker gedoucht. De rest was nog wakker aan het worden, dus heb even de tafel gedekt. Daarna met zijn allen aan het ontbijt en vervolgens even de laatste spulletjes ingepakt. Natuurlijk even afscheid genomen van de meiden en vervolgens samen met Kim, Nicolette en haar zus naar het STC station gegaan, waar wij de STC (bus) naar Accra zouden nemen. We hadden alleen onze handbagage bij, want Yao had de vorige dag al onze spullen al meegenomen en deze zouden we dan op het vliegveld bij hem uit de auto halen. De STC kwam een half uur te laat dus om 10 uur vertrokken i.p.v. half 10. De STC was wel echt een superluxe bus, wat ik totaal niet had verwacht. De tijd naar Accra duurde 5.5 uur en ging heel snel voorbij. Het is alles bij elkaar maar iets meer dan 200 km, maar doordat de wegen zo slecht zijn en het veel gebergte is duurde de rit zo lang. Eenmaal aangekomen op het STC station in Accra hebben we een taxi gepakt naar Accra Mall, een hele grote shopping mall, waar je je waant in Europa. Het is daar namelijk echt superluxe, misschien nog wel luxer dan in een Nederlands warenhuis.
In Accra Mall zat Yao al op ons te wachten en hebben daar gezellig samen een drankje gedronken. Daarna vertrok Yao alvast naar het vliegveld en hebben wij (Kim, Nicolette, Marieke en ik) pizza gegeten. Daarna ook naar vliegveld gegaan met een taxi, maar toen we over een stuk dat in een paar minuten kan al een half uur over hadden gedaan besloten we te gaan lopen. Wij dus midden in de file uitgestapt en gaan lopen. Toen we op een plek aankwamen waar het verkeer weer reed bood een man ons aan om ons af te zetten op het vliegveld, dus wij bij een vreemde in de auto die ons mooi heeft afgezet. Al met al waren we om 10 over 7 op het vliegveld, eigenlijk te laat maarja. Toen koffers uit de auto van Yao gehaald, Frank was al op het vliegveld en had sleutel van de auto van Yao. Yao zelf stond binnen in de aankomsthal, want Marlieke (zijn vrouw), Sahara (zijn dochtertje van 8 maanden) en zijn moeder kwamen aan vanaf Nederland. Daarna Marlieke en Sahara nog even gezien meteen weer afscheid genomen om vervolgens naar vertrekhal van het vliegveld te gaan.
Daar aangekomen meteen naar de incheckbalie gelopen en ingecheckt. Eigenlijk hadden we afgesproken om op elkaar te wachten, maar er werd omgeroepen of de passagiers van de vlucht naar Frankfurt naar de gate wilden komen, dus heb helaas geen afscheid kunnen nemen van de meiden en Frank en ben meteen naar de douane gegaan. Daar stond best nog een lange rij, maar uiteindelijk zat ik 20 min voor boarden bij de gate (zijn er overigens maar 2, dus er zaten ook mensen van 3 andere vluchten bij de gate.. lekker druk!). Rond half 11 was ik al aan boord, want het vliegtuig zou om 11 uur moeten vertrekken, maar dat werd 10 voor 12 (tien voor 2 NL’se tijd). In het vliegtuig bijna niet geslapen, had ook nog eens een Big Mamma naast me zitten. Uiteindelijk om 8 uur geland in Frankfurt, dus een halfuur te laat, en daarna snel door naar het volgende vliegtuig. Moest wel nog door douane en had daar, heel slim, mijn paspoort vergeten. Gelukkig snel aan gedacht en was dan ook meteen teruggelopen. Het vliegtuig naar Amsterdam zou op tijd moeten vertrekken, maar vertrok ook weer 20 min te laat. Helaas, het was niet anders! Relax relax (volgens mij wel het motto van elke Ghanees!).
Om half 11 dan eindelijk geland in Amsterdam en even bij bagageband staan wachten op de spullen. Mama belde me of ik al door de douane was en vertelde dus dat ik op mijn bagage stond te wachten. Wat bleek, ze stond daar dus achter het glas! Dus elkaar gesproken via telefoon en gezien door het glas met natuurlijk de nodige traantjes… Toen toch maar weer even bij de bagageband gaan staan, waar mijn bagage al vrij snel over heen ging en ik dus ook heel snel door kon naar de aankomsthal. Loop ik daar heen, zie ik een keer naast mama ook papa, Teun, Joris en oma staan! Opnieuw weer wat traantjes gelaten, maarja dat hoort erbij. Ze hadden ook nog een spandoek gemaakt, maarja dat had ik natuurlijk weer niet gezien en kwam ik pas achter toen we al het vliegveld uit waren, haha! Daarna met mama en Joris naar huis gegaan, de rest met andere auto. Toen we weer aankwamen in Maren-Kessel stond Ilona (overbuurmeisje en vriendin) samen met Irma, haar moeder, buiten dus wilde even wat gaan kletsen, maar mama wilde dat ik mee naar binnen ging. Ik was me natuurlijk van geen kwaad bewut, dus vond het al raar, maar toch mee naar binnen gegaan. Hing er een slinger boven de kachel, met de tekst “Welkom thuis Liza”. Dit vond ik al heel leuk, maar vervolgens zie ik Emma (nichtje) van de trap afkomen en daarna kwam de rest natuurlijk ook (tante monique en gezin & tante yvonne en gezin). Ik natuurlijk huilen en kreeg allemaal leuke tekeningen van mijn neefjes en nichtjes. Toen nog een hele tijd zitten kletsen en lekker wat appeltaart gegeten. Moest wel heel erg wennen dat ik weer thuis was, want natuurlijk is het hier allemaal wel heel erg anders dan Ghana. Verder ben ik ’s avonds nog even naar oma geweest en om half 9 was ik zo moe (ja was inmiddels al sinds maandagochtend half 7 in de weer en tussendoor maar 3 uurtjes geslapen…) dat ik lekker ben gaan slapen.
Nou nu zijn jullie weer allemaal helemaal op de hoogte en dit was dan ook meteen mijn laatste verhaaltje. Ik heb nog wat nieuwe foto’s gezet op mijn site: http://picasaweb.google.com/xxxliza1 Helaas is mijn fototoestel wel een beetje kapot en zijn dus sommige fotos niet echt goed, er zitten dan strepen door de foto of ze zijn lichtelijk roze. Natuurlijk wel heel jammer, maar ga het voor mezelf nog wel proberen te veranderen.
Alweer de laatsje –xxx-jes,
dit keer vanuit Maren-Kessel!
Liza
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
