Pluisjes, party en alweer de laatste daagjes!

Hoihoi!! Zozo alweer het laatste weekje, nog 2 daagjes en dan vertrek ik alweer met het vliegtuig. Helaas het is niet anders, maar denk dat het dadelijk ook wel weer leuk is om iedereen te zien en alle verhalen te vertellen! Nouja hier komt dan voor de laatste keer vanuit Ghana mijn verhaaltje over de afgelopen week (als ik thuis ben komt er nog wel een berichtje,, maar niet meer vanuit Ghana).

Maandag rond een uur of 9 samen met Anouk en Maud een taxi gepakt richting Opoku (supermarkt). De taxi werkte echter niet helemaal naar behoren, want elke 2 minuten sloeg die af. Op en gegeven moment waren we net de rotonde voorbij, sloeg de taxi weer af. Kreeg de chauffeur m niet meer aan de praat en wij daar mooi die taxi staan duwen. Helaas werkte dit niet en hebben we dus een andere taxi gepakt om verder te gaan. Eenmaal aangekomen in het centrum eerst op zoek gegaan naar een geldwisselkantoortje en daar even wat euro’s omgewisselt naar cedi’s. Was op de compound wel naar het toilet geweest, maar aangezien ik alweer heel nodig moest is een vrouwtje van het wisselkantoor met me meegelopen en ben ik naar een openbaar toilet geweest. De geur viel deze keer wel mee, want het was alleen om te plassen. Foto van het toilet staat op internet maar zal het even uitleggen. Je ging dus in zo’n hokje staan, deurtje dicht en dan was er een muurtje met daarachter, wat lager, een toiletbak waar je boven kon gaan hangen. Echter had niet iedereen voor mij in het toilet geplast, waardoor er omheen allemaal urine lag, smakelijk! Maarja, je moet er wat voor over hebben! Vervolgens naar de Opoku gegaan en wat boodschappen gehaald. Bij de Opoku een taxi aangehouden en mensen van daar hebben even meegeholpen met sjouwen, want had te veel om in mijn eentje te dragen. Aan de taxichauffeur even gevraagd hoeveel cedi hij wilde hebben om naar Kokobeng (Dida) te gaan en hij wilde 3 cedi (normaal betalen we tussen de 8 en de 10, dus had al zo’n vermoeden dat hij nog wel zou gaan zeuren eer we aankwamen). Nouja ik klaagde natuurlijk niet en ben meteen ingestapt. Overigens had ik een hele luxe taxi, de ramen waren namelijk met een knopje te bedienen, haha! Maarja zoals verwacht toen we aankwamen wilde te chauffer 10 cedi hebben, maar heb 6 gegeven en hij vond t prima.

Overdag op de daycare gezeten rond de middag waren ook de meiden gearriveerd. ’s Avonds zijn we met zijn allen naar de bar gegaan (weer een andere). In het begin gewoon even zitten kletsen en vervolgens met zijn allen gaan kaarten (ezelen). Degene die verloor moest telkens een shotje Apitachi (hoe je dat ook schrijf) opdrinken, maar na 1 keer had ik het wel gezien… wat is dat smerig! (Het is een soort Absint, als je het alcoholpercentage vergelijkt) Ben dus ook gestopt met het spelletje en leuk toegekeken hoe de rest de vieze Apitachi mocht drinken! Ook nog een tijdje staan schuren en uiteindelijk rond half 12 teruggegaan richting het weeshuis. De weg terug was echter niet zo goed geslaagd… David was een beetje dronken dus die liep lekker te slingeren en Jon en Maud hadden elkaar afwisselend op de rug, tot het fout ging. Maud zat bij Jon op de rug en gingen de heuvel af, tot Jon steeds sneller ging en zelf niet meer kon stoppen en ze beiden als een blokkentoren (zo precies scheef omgevallen) op de grond. Maud had haar hand opengehaald en Jon zijn arm zat onder de krassen en zijn knie was helemaal open. Eenmaal terug in het weeshuis konden we pas goed zien hoe het er uit zag, en op zijn zachtst gezegd zag het er niet smakelijk uit. Lag zelf uiteindelijk om 12 uur op bed.

Dinsdag werd ik precies om zeven uur wakker en moest er dus helaas uit, maar was het liefst nog een paar uur blijven liggen. Hebben rond kwart voor 8 buiten ontbeten (de vorige dag buiten lunch en avondeten op en natuurlijk vergeten de tafel en bankjes terug binnen te zetten) en iets later kwamen de eerste kindjes al aan. Heb met Maud op de daycare gezeten. Rond een uur of 10 zijn Jon en David naar Kumasi gegaan naar het ziekenhuis, want de knie van Jon zag er echt niet goed uit. ’s Middags hebben we met de kindjes wat gekleurd en om 3 uur samen met Maud en Frank (die was even langsgekomen) de kindjes terug naar huis gebracht. Meteen nog even wat drinken van het barretje meegenomen. Om 4 uur met zijn allen (David en Jon waren inmiddels weer terug) boven op het doolhof wat gedronken en vervolgens even wat op bed gelegen. ’s Avonds even lekker gedoucht na het eten en daarna nog een tijdje met zijn allen buiten zitten kletsen.

Woensdag werd ik rond een uur of half 6 wakker midden tussen allerlei pluisjes. Dacht eerst dat een knuffel kapot was ofzo, maar na even goed rondgekeken te hebben bleek dat mijn kussen (hier gekocht) op de naad was uitgescheurd, BALEN! Dus toen kon ik niet meer slapen en heb maar meteen een naaisetje gepakt en heb met naald en draad mijn kussen weer gemaakt. Toen ik echter naar het toilet liep kwam ik er achter dat dit niet zo makkelijk ging, doordat mijn linkerenkel nog al pijn deed. Bleek dat er een soort enorme pukkel zat met er rondom een grote zwelling. Zat vooral veel pus onder, maar wilde eigenlijk de wond dicht laten omdat ik zou gaan klussen (kasten schuren) en bang was dat er anders veel vuil in terecht zou komen. Na het ontbijt even advies gevraagd aan Yao en de wond toen toch maar met steriele naald opengeprikt, verzorgd en verbandje er omheen. De rest van de dag zoals gezegd dus geschuurd. Kwame en Adwoa waren ook naar Kokobeng gekomen, op visite, en Kwame heeft gezellig meegeholpen. Yao, Suuz en Maud zijn nog even op en neer geweest naar Kumasi om wat spullen op te halen en ’s avonds zaten we weer met zijn allen om te tafel gezellig te kletsen.

Donderdag natuurlijk even mooie kleren aan, want Julie (de “lerares”) was vandaag jarig. Heb overdag daycare gedaan, maar we hebben ’s ochtends wel even met zijn allen Happy Birthday gezongen en taart gegeten. Natuurlijk ook een cadeautje gegeven. Verder overdag niet zo heel veel meer gedaan, behalve natuurlijk met de kindjes gespeeld. ’s Avonds was ons bescheiden afscheidsfeestje, want het was voor Anouk, Maud en mij de laatste avond, bij de bar van Mary. Eerst een tijdje zitten kaarten en ben om tien over half 10 terug naar huis (het weeshuis) gegaan, want was toch wel erg moe en niet helemaal lekker. Trudy was echter niet bij het afscheidsfeestje, want die was ’s avonds met Yao teruggegaan naar Kumasi, omdat er nog wat gedaan moest worden aan de boekhouding (Trudy is accountant).

Vrijdag zouden Suuz en ik eigenlijk gaan klussen en Anouk en Maud op de daycare, maar Suuz en ik hadden niet echt zin om wat te gaan doen, dus zijn we ook mee gaan helpen op de daycare. Terwijl de kindjes sliepen heeft Yaabra ons nog even laten zien waar de waterbron van Kokobeng was. De wandeling er naar toe nog even uitgegleden, want we liepen best steil naar beneden en het was er best glad. Op de terugweg ook nog even een kijkje genomen in de kerk van Kokobeng. Was wel grappig want we werden uitgenodigd om binnen te gaan zitten, dus we zaten net en keken even op ons horloge, toen we er achter kwamen dat het al kwart voor 1 was. Opzich wel lullig, want de man wilde ons net welkom gaan heten en vragen of we nog wat tegen God wilden zeggen, toen wij dus opstonden en de kerk uitliepen om terug naar het weeshuis te gaan! Om 1 uur moesten de kindjes naar huis, maar ben zelf niet meegelopen en heb nog even met Agnes en Sarah gezeten (deze wonen niet in Kokobeng, maar in het dorpje aan de andere kant en Julie woont daar ook dus neemt de kindjes dan altijd mee). Heb toch wel een paar traantjes moeten laten toen de kindjes eenmaal weg waren. Toen ik net opgehouden was nog even afscheid genomen van Julie en Agnes en Sarah. Julie wilde echter wachten tot de meiden ook terug waren alvorens ze naar huis ging, maar had het zelf even niet meer dus heb afscheid genomen en ben naar boven gegaan. Nog even wat spulletjes ingepakt en om 2 uur afscheid genomen van Kwabena, Yaabra en alle anderen. Vervolgens bij het barretje gaan zitten om te wachten op de trotro. Toen er eenmaal een trotro aankwam was het alweer tien voor 3 en zijn natuurlijk meteen ingestapt. Rond vier uur aangekomen in Kumasi, waar we een taxi hebben gepakt naar de compound. De rit in de trotro was overigens wel heel leuk, vooral toen we door een bocht gingen en Suuz zich vast wilde houden aan het handvat langs de deur. Het handvat zat namelijk niet goed vast, dus toen ze deze vastpakte schoot die aan een kant los. Alle mensen natuurlijk hard lachen, terwijl Suuz probeerde het handvat weer een beetje fatsoenlijk terug te hangen. Toen we eenmaal aankwamen op de compound moesten we tot 6 uur nog even op onze kamers blijven, want Trudy en Yao waren nog hard aan het werk en wilden liever niet gestoord worden. Om iets voor 6 kwam Trudy vertellen dat ze wel klaar was. Anouk en Maud hadden ondertussen nog even gedoucht en ben toen met hun naar het centrum gegaan om even te gaan pinnen en vervolgens door te gaan naar Sir Max Hotel, waar we uit eten zouden gaan. Trudy en Suuz bleven nog even op de compound, want Suuz wilde nog douchen, en kwamen iets later dan ons aan bij het hotel. Hadden rond 7 uur besteld, maar hebben uiteindelijk tot half 9 moeten wachten tot het eerste deel van het eten kwam. Natuurlijk heerlijk gegeten, met als hoogtepunt een snickerijsje als toetje. Rond half tien terug op de compound en meteen gaan slapen.

Zaterdag, vandaag dus, rond 7 uur wakker door een krijsend kind dat hier rondliep… Wel tot 9 uur blijven liggen en een boek gelezen. Iets na negen aan het ontbijt en vervolgens richting Silome Junction gelopen om daar een trotro te pakken naar Kejetia. Toen we daar naar toe liepen zat een chauffeur van een lege trotro ons heel lachend aan te kijken en stopte op een gegeven moment. Dus wij daar naar toe gelopen, en hij wilde ons toch wel graag naar de junction brengen (was nog maar 100 meter lopen, maargoed…). Trudy was ingestapt, wij stonden nog even te bedenken wat we gingen doen. De chauffeur had de handrem echter niet goed vastgezet, want ineens begon het busje te rijden.. natuurlijk allemaal kei hard gelachen! Trudy uitgestapt en alsnog maar even dat stukje gelopen. Eenmaal op de markt aangekomen zijn Trudy en Suuz de ene kant op gegaan en ben ik met Anouk en Maud meegelopen. Onderweg nog wat spulletjes gekocht en zaten om iets over 1 bij Vic’s Baboos. De jongens (David, David en Jon) kwamen iets later binnen en vervolgens ook Trudy en Suuz. Met zijn allen lekker wat gegeten en daarna door naar de Opoku. Wat boodschapjes gedaan en lekker een Malteser ijsje gegeten. Vervolgens met Anouk en Maud nog even naar het Cultural Centre en daarna weer terug naar de compound.

Dat was het verhaaltje eigenlijk wel weer voor deze week. Inmiddels is mijn enkel weer bijna helemaal genezen, dus dat gaat gelukkig goed. Mijn kapsel zit nog steeds prima en ben ook wel van plan om dit nog even zo te laten, zodat ik het eenmaal terug in Nederland nog even uitgebreid kan showen. Het slapen ermee gaat ook prima en heb ook echt niet meer in de gaten dat ik nu zo heel veel haar heb! Heb alleen nog niet echt zin om naar huis te gaan, want het is nog zo leuk! Maarja, aan alle leuke dingen komt ook een einde.

Nouja, dit was dan alweer mijn laatste berichtje vanuit Ghana, zet er dinsdag als ik weer thuis ben nog wel wat op hoe de laatste dagen zijn verlopen. En voor alle familie, vrienden en collega’s, tot snel!!!

-xxx-jes vanuit Ghana

Liza