Monkey business
Door: Menno van Wieringen & Liza van der Veeken
Blijf op de hoogte en volg Liza
17 Maart 2014 | Thailand, Surat Thani
De ochtenddouche was koud geweest en Liza en Menno waren klaar om de jungle in te gaan. Hun gids zat al te wachten dus ze konden meteen op pad.
De wandeling begon met het lopen naar het park. Onderweg vertelde Ed (onze gids) hun van alles over planten en fruit die groeide op een plantage die Liza en Menno samen met Ed doorkruiste.
Eenmaal aangekomen bij het park begon de wandeling door de jungle. De wandeling startte op een breed pad, waar Ed Liza en Menno van alles vertelde over de planten en dieren die ze onderweg tegen kwamen. Opgegeven moment kwamen ze een groep apen tegen die Ed monkey maffia noemde, dit omdat de apen voedsel van de toeristen proberen te stelen.
Van het brede pad gingen ze over naar een jungle pad, ze liepen langs vele verschillende dieren, planten en insecten. Onderweg werd er veel over de cicadas uitgelegd. Dit insect maakt een borend/zagend geluid, alsof je bij de tandarts bent (alsof de boor/zaag wordt aangezet en weer langzaam uitgaat). De insecten leven zo’n zes jaar onder de grond in ongeveer 1 meter diepe holletjes. Als het beestje dan na 6 jaar boven de grond komt, maakt het zo’n 1-2 maanden een vreselijke herrie, waarna het beestje doodgaat. Ahh…
Na zo’n drie uur lopen (en enkele korte stops om op adem te komen na al het klimmen, want ja je gaat nogal op en neer om hoog) kwamen Liza, Menno en Ed aan bij de waterval (de tussen/eindbestemming). Het was overigens niet een imponerende waterval, maar Liza en Menno kregen er wel een lekkere lunch: fried rice with chicken and vegetables on a banana leaf & fresh pineapple.
Na een halfuur lunchpauze zette de tocht zich over dezelfde weg waar Liza en Menno vandaan kwamen zich voort. Na een helse klimpartij over de junglepaden kwamen Liza en Menno eindelijk weer terug bij de ‘big road’, zoals Ed het noemde. Wel moesten ze eerst nog even over de brug (twee houten planken over het water), waarna een korte stop werd ingelast bij een rustpunt. Hier praatten ze nog even met twee Nederlands die overnacht hadden in de jungle en helemaal enthousiast waren en leuk konden vertellen. Bij het rustpunt werd nog even een grote varaan gespot en alle aandacht ging hier natuurlijk naartoe.
Na de rustpauze liepen Liza en Menno het laatste stuk, terug naar het beginpunt. Voordat ze het beginpunt bereikten kwamen ze eerst nog een groep apen tegen. Nadat de foto’s gemaakt waren, gingen Liza en Menno samen met Ed terug naar Our Jungle House: het resort waar ze verbleven.
Eenmaal terug bij het resort liepen Menno en Liza naar hun boomhut. Toen ze binnen waren vroeg Liza aan Menno of hij de prullenbak had omgegooid. ‘Nee?’, antwoordde Menno. Toen Liza en Menno beter rondkeken, bleken er nog meer spullen niet meer op hun plaats te liggen. Zo lag er kleding van zijn plaats, een spel kaarten over de vloer en de melatoninetabletjes lagen uitgespreid over het bed heen. Waarschijnlijk had een aap had hun kamer bezocht op zoek naar eten en kon hij/zij alleen het potje met slaaptabletjes open krijgen…
Na zichzelf opgefrist te hebben gingen Menno en Liza op weg naar het in de buurt gelegen dorpje om te pinnen. Daar aangekomen bleek de ATM niet te werken…. (een latere zorg) Dus gingen Liza en Menno maar wat eten, want ja.. dat moet ook gebeuren. Omdat ze zo moe waren gingen ze na het eten terug naar hun boomhut, om nog even te ontspannen voor het slapen gaan.
Groetjes van uit de jungle.
Menno en Liza
De wandeling begon met het lopen naar het park. Onderweg vertelde Ed (onze gids) hun van alles over planten en fruit die groeide op een plantage die Liza en Menno samen met Ed doorkruiste.
Eenmaal aangekomen bij het park begon de wandeling door de jungle. De wandeling startte op een breed pad, waar Ed Liza en Menno van alles vertelde over de planten en dieren die ze onderweg tegen kwamen. Opgegeven moment kwamen ze een groep apen tegen die Ed monkey maffia noemde, dit omdat de apen voedsel van de toeristen proberen te stelen.
Van het brede pad gingen ze over naar een jungle pad, ze liepen langs vele verschillende dieren, planten en insecten. Onderweg werd er veel over de cicadas uitgelegd. Dit insect maakt een borend/zagend geluid, alsof je bij de tandarts bent (alsof de boor/zaag wordt aangezet en weer langzaam uitgaat). De insecten leven zo’n zes jaar onder de grond in ongeveer 1 meter diepe holletjes. Als het beestje dan na 6 jaar boven de grond komt, maakt het zo’n 1-2 maanden een vreselijke herrie, waarna het beestje doodgaat. Ahh…
Na zo’n drie uur lopen (en enkele korte stops om op adem te komen na al het klimmen, want ja je gaat nogal op en neer om hoog) kwamen Liza, Menno en Ed aan bij de waterval (de tussen/eindbestemming). Het was overigens niet een imponerende waterval, maar Liza en Menno kregen er wel een lekkere lunch: fried rice with chicken and vegetables on a banana leaf & fresh pineapple.
Na een halfuur lunchpauze zette de tocht zich over dezelfde weg waar Liza en Menno vandaan kwamen zich voort. Na een helse klimpartij over de junglepaden kwamen Liza en Menno eindelijk weer terug bij de ‘big road’, zoals Ed het noemde. Wel moesten ze eerst nog even over de brug (twee houten planken over het water), waarna een korte stop werd ingelast bij een rustpunt. Hier praatten ze nog even met twee Nederlands die overnacht hadden in de jungle en helemaal enthousiast waren en leuk konden vertellen. Bij het rustpunt werd nog even een grote varaan gespot en alle aandacht ging hier natuurlijk naartoe.
Na de rustpauze liepen Liza en Menno het laatste stuk, terug naar het beginpunt. Voordat ze het beginpunt bereikten kwamen ze eerst nog een groep apen tegen. Nadat de foto’s gemaakt waren, gingen Liza en Menno samen met Ed terug naar Our Jungle House: het resort waar ze verbleven.
Eenmaal terug bij het resort liepen Menno en Liza naar hun boomhut. Toen ze binnen waren vroeg Liza aan Menno of hij de prullenbak had omgegooid. ‘Nee?’, antwoordde Menno. Toen Liza en Menno beter rondkeken, bleken er nog meer spullen niet meer op hun plaats te liggen. Zo lag er kleding van zijn plaats, een spel kaarten over de vloer en de melatoninetabletjes lagen uitgespreid over het bed heen. Waarschijnlijk had een aap had hun kamer bezocht op zoek naar eten en kon hij/zij alleen het potje met slaaptabletjes open krijgen…
Na zichzelf opgefrist te hebben gingen Menno en Liza op weg naar het in de buurt gelegen dorpje om te pinnen. Daar aangekomen bleek de ATM niet te werken…. (een latere zorg) Dus gingen Liza en Menno maar wat eten, want ja.. dat moet ook gebeuren. Omdat ze zo moe waren gingen ze na het eten terug naar hun boomhut, om nog even te ontspannen voor het slapen gaan.
Groetjes van uit de jungle.
Menno en Liza
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
